Zitten :-)
Blijkbaar zat er nog iets meer achter die koorts van twee weken geleden, liefje: je bent echt ziek geweest!Je koorts is diezelfde zondag nog enthousiast teruggekomen, en 's nachts heb je liggen kreunen en heel onrustig geslapen (en ik dus ook). Ik heb dan 's morgens oma uit bed gebeld, en gevraagd of ze die dag misschien op jou kon passen. Gelukkig had ze nog geen concrete plannen gemaakt, behalve boodschappen doen, zodat ik je met pak en zak naar ginder heb gebracht. Ik heb geeneens een vol lesuur van school gemist op die manier, tot groot ongenoegen van mijn lieve derdes die in de studie zaten :-p
's Avonds bleek je nog steeds evenveel koorts te hebben, en oma vertelde dat je vooral veel had geslapen, en voor de rest eigenlijk ook ongewoon rustig was geweest. Dinsdag heb je dan maar opnieuw bij oma doorgebracht, en je was al ietsje levendiger, maar de koorts bleef. Dinsdagavond ben ik dan toch maar naar de dokter gegaan met jou, en je bleek een oorontsteking te hebben. Arm zoetje. Gelukkig was die oorontsteking er nog niet helemaal doorgekomen, of je had wellicht gehuild van de pijn. Ik had nog medicatie genoeg liggen, en dat bleek vrij vlug te helpen. Woensdag ben je bij mij thuis gebleven, maar voelde je je duidelijk al wat beter, en donderdag zou ik je al naar de opvang gebracht hebben, was het niet dat Wolf intussen ook ziek was en omaly kwam babysitten. Je bent echt een ideale zieke, kleintje: veel slapen, en absoluut niet lastig :-)
Vrijdag heb je trouwens een mijlpaal bereikt, een heel belangrijke stap voor jou: je kan zitten! Plotseling merkte ik 's avonds dat je niet meer omviel in je park! Ik kan je meteen rustig een hele tijd op je speelmat laten zitten, of bij me in de zetel, of eigenlijk gelijk waar, en je vindt het heerlijk! Je ziet alles, je kan vanalles pakken (wat dan weer wat minder is voor ons) en je kan naar alle kanten kijken. Je weigert dan ook categoriek om nog neer te liggen, tenzij je wil slapen. Ook in de badkamer is het intussen praktisch: wanneer ik aan het douchen ben, of bezig ben voor de spiegel, zit jij temidden van de badmat te spelen met de friezeltjes, of nog liever, met het blinkende vuilbakje dat achteraan een loshangend handvatje heeft, en waarin ritselend plastiek zit. Je verveelt je dus niet langer, en dat is heerlijk :-)
Deze voormiddag heb je ook voor het eerst in een Delhaizekar mogen zitten, snoetie! Wolf was naar het verjaardagsfeestje van Mai, jij wilde toch niet slapen (je was al vier uur wakker nochtans) en dus zijn we samen om boodschappen geweest. Je hebt je oogjes uitgekeken, maar was gelukkig te moe om je grijpgrage handjes naar de rekken uit te steken. Gelukkig ben je ook als je moe bent, niet moeilijk: je wordt gewoon heel stil en rustig. Toen we rond één uur terug in de auto waren, waren na een halve kilometer je ogen al dicht. Ik heb je thuis meteen in je park gelegd, en daar heb je flink geslapen. Het laatste uurtje was je trouwens wakker, maar lag je rustig te spelen en te vertellen.
Pas rond vier uur kwam er enig protest: het was al van tien uur geleden dat je had gegeten, en je had duidelijk honger.
Ik heb je in je bumbo geposteerd, een potje Olvarit 4 maanden met worteltjes opengedaan (het is het enige dat je nog iet of wat kan bekoren) en ben vol goede moed beginnen lepelen. En waar je dinsdag nog hard had geprotesteerd en na een half uur amper drie schepjes binnenhad, heb je nu heel enthousiast alles binnengespeeld! Je mondje ging dadelijk open, en geestdriftig zei je hap! Ik kon bijna niet volgen, heb een tweede deel van het potje opgewarmd, en uiteindelijk ook de rest, daar waar ik anders gemakkelijk drie dagen kan doen met zo'n klein potje. Dus ja, liefje, het is een feit: je hebt voor het eerst zonder tegensputteren een hele portie groentenpap gegeten! Daarna heb je nog 150 ml. melk gedronken, maar dat maakt niet uit natuurlijk.
Hopelijk was dat het begin van een gezonde eetcarrière, klein muis. Bij Kind & Gezin waren ze er anders voorlopig echt nog wel gerust in hoor: dinsdag ben je op controle gegaan, en je werd prima in orde bevonden. Je was toen op de kop acht maanden, woog 8,750 kilo en mat 69 centimeter, en daarmee zit je netjes op je gewone curve: een haartje kleiner dan standaard, een ietsje zwaarder dan normaal. Maar vooral: je lacht ongelofelijk mooi en veel, en dat waren ze niet gewoon. Doorgaans zijn baby's van jouw leeftijd een beetje 'vreemd', en zijn ze bang van andere mensen, maar jij niet hoor: zodra iemand jou toespreekt en naar je lacht, lach je terug.
Waar je ook zo zitten lachen hebt, was in bad donderdag. Ik heb woensdag geld uitgegeven, en ben om nieuwe autostoelen gegaan voor in papa's nieuwe auto. Aangezien ik al dik over de 400 euro zat, kon een badstoeltje er nog wel bij, dacht ik zo. Wel, ik wou dat ik dat al eerder had gedaan. Op die manier hoef ik niet langer in de knoop te slaan als jij en Wolf samen in bad zitten, kan ik met beiden bezig zijn, en heb jij het gevoel dat je zelfstandig bent. Het resultaat was dat je de hele tijd hebt zitten spetteren, lachen, kraaien, en spelen met je broer. Na afloop had ik je even in je park gelegd om je broer te kunnen afdrogen en aankleden, en ondanks het feit dat het eigenlijk etenstijd was, ben je prompt in slaap gevallen en heb je een dik uur geslapen. Dat zegt genoeg over hoe leuk je het wel gevonden hebt.
Ik zie je graag, klein lachebekje!