Slaapperikelen en andere dingen

geschreven door Gudrun op 19-08-08 (14 jaren geleden) in Slapen, Van alles en nog wat. Voor jouw doen lig je ongewoon vroeg in je bedje, maar er was dan ook niks meer aan te vangen met jou. Je begon om de haverklap te huilen, zelfs bij het eten van je boterham, en ook je fles kreeg je met moeite leeg. Het laatste beetje heb je opgedronken in de badkamer op mijn schoot, terwijl ik je wiegde en zachtjes voor je zong. Je was gewoon doodop, denk ik, je hebt geen kik meer gegeven in je bedje, ook al ging je samen met Wolf slapen.

Ja, ik denk niet dat ik het al gezegd hebt, maar tegenwoordig slapen Wolf en jij op één kamer! Wolf wilde dat verschrikkelijk graag, en jouw kamer is meer dan groot genoeg, dus waarom niet? Op die manier heb ik nog een logeerkamer/speelkamer over, en da's altijd mooi meegenomen. Ik moet Wolfs meubels wel nog verhuizen, maar da's voor later. Eerst hebben we het een maand geprobeerd: Wolf in het logeerbed dat er al stond, en jij in het midden van de kamer in je spijlenbedje. Ik wilde er zeker van zijn dat het zou lukken, vooraleer ik alles ging verhuizen. Het lukt prima, behalve als jullie op hetzelfde moment gaan slapen: zodra jij merkt dat Wolf (nog) wakker is, begin je te tateren en te lachen en te spelen, en is er geen slapen meer aan. Tsja, dan proberen we maar Wolf eerst in bed te leggen, en dan krijg jij nog een fles melk, mag je nog wat rondkruipen, en dan vlieg je er ook in. Doorgaans ligt Wolf dan al diep te slapen, en wordt hij totaal niet meer wakker als jij toch van je oren begint te maken. Ook 's nachts durf jij nogal geregeld eens beginnen huilen, en slaapt hij er compleet door. Dat betekent dat ik toch eens onze grote kleerkast ga uitlegen, demonteren, verhuizen, de muur erachter schilderen, en dan Wolfs kast in de plaats zetten. En dan binnen afzienbare tijd een kast bijkopen voor jou. Yup, ook jij wordt groot :-p

Om nog even terug te komen op Center Parcs: zondag hadden we het rijk quasi voor ons alleen: omaly, bompa, nonkel Koen en tante Else gingen naar Epernay om champagne, en dus waren wij op ons gezinnetje aangewezen. We hebben je rustig laten slapen, een stevige pot rode bietjes ingelepeld, en dan meegenomen naar de Baluba, zoals ik al verteld heb. Daarna heb je weer opnieuw diep geslapen, waarna we je meegenomen hebben naar het zwembad, opnieuw. Het viel me op dat je deze keer niet zo vinnig was als de vorige keer: je spatterde wel dat het een lieve lust was, maar je kroop niet zoveel rond als de keer daarvoor. Papa is wel met jou in het diepe gegaan, en dat vond je precies wel behoorlijk fijn :-)
Na een uurtje vonden we het welletjes, en waar je de vorige keer doodop was, viel het deze keer bijzonder goed mee. Je liet je blijgezind afdrogen en aankleden, huilde geen enkele keer, en vond het leuk om met de fiets naar het huisje terug te gaan. Daar kreeg je een boterham en vloog je opnieuw je bedje in.
Die nacht heb je weer bijzonder onrustig geslapen (en ik ook dus): je begon vaak te huilen, maar werd precies niet helemaal wakker: een knuffel, een tuutje en je opnieuw onderstoppen volstond.

Maandag zijn we dan naar huis gegaan: je was vroeg wakker, maar noodgedwongen hebben we je rond negen uur toch weer in bed gelegd. Om half elf hebben we je helaas wakker gemaakt: we moesten het huisje uit, en Wolf werd een beetje ongeduldig. Je protesteerde met een kort huiltje toen we je uit je warme bedje haalden, en met een tuutje en je eland in de hand bleef je verdwaasd zitten kijken. Pas toen we goed en wel in de Baluba waren (een korte autorit en een buggyritje later) en ik je eten bovenhaalde, werd je wakker. Je speelde alles binnen, en wilde toen weer gaan spelen. Dat hebben we dan maar gedaan, en opnieuw waren zowel de moussen helling als de buis een groot succes. Deze keer vond je het zelfs leuk op de glijbaan, al had je nog niet helemaal door wat je overkwam.

Rond twaalf uur zijn we dan aangezet naar huis, met de nodige tussenstops om broeken te verversen en fruit te eten. Toen we tegen half vijf thuiskwamen, was je hondemoe, maar blijkbaar ook stijfgezeten, en dolblij opnieuw in je vertrouwde omgeving te zijn. Ik heb je dan maar eerst wat laten rondkruipen voordat ik je in bed stak, want het was veel te leuk. Vannacht heb je dan ook prima geslapen in je eigen bedje, in je eigen kamer, bij het zachte geadem van je broer.

Goh kleintje, moest je nu nog eens gewoon stevig doorslapen 's nachts, je was de ideale baby!