Koorts
Ik vrees dat we opnieuw een mijlpaal te pakken hebben, zoetje, en wel die van de eerste koorts en de eerste perdolan poepsnoep. Wellicht is het de combinatie van je verkoudheid en de vaccinaties van deze middag, maar feit is dat je nu 38,8° hebt, en dat je heel erg onrustig bent. Je hebt nochtans heel flink doorgeslapen deze middag en avond, maar nu heb je nergens zin in: je wil niet zitten, niet liggen, niet drinken, niet slapen...
Momenteel zit je op mijn schoot terwijl ik dit typ, en je zucht en kreunt en steunt. Er doet duidelijk iets pijn, maar we weten niet wat. Toch zit je nog met een paar dingetjes te spelen: je zit heel graag aan mijn bureau, omdat je dan kan oefenen in het pakken van voorwerpen. Je begint je handen te kunnen sturen, al is het uiteraard nog bijzonder ongecoördineerd. Soms word je heel erg opgewonden en enthousiast als je iets ziet dat je wil pakken, en dan sla je ernaar, zodat het bewuste voorwerp meestal een heel eind verderop belandt, tot jouw grote frustratie...
Hopelijk slaap je straks toch een beetje, snoetie.